witte kaas

Witte kaas is de eenvoudigste kaas die je kan maken. In India heet het paneer, in Mexico queso fresco. Op internet vind ik de bereiding ook vaak terug onder de naam ricotta of cottage cheese, al zijn die benamingen niet correct, die kazen worden anders bereid en hebben andere eigenschappen.

Iets met muggen en ziften. Maar zjust is zjust.   

Je kan het meteen nog warm eten, laten uitlekken tot een smeerbaar romig kaasje of persen tot een blokje kaas om mee te koken. Palak paneer is een heerlijk Indisch recept, en de Mexicanen brokkelen het gul over hun taco's en burrito's. 

De belangrijkste eigenschap van deze kaas is dat hij niet smelt. De smaak op zich is redelijk flets, maar je kan het kruiden naar believen of marineren.

Bereidingstijd: 10 minuutjes + en daarna afhankelijk van de toepassing.

n o d i g

• een kookpot 
• een lepel of garde om te roeren
• een vergiet en opvangkom
• kaasdoek of schone keukenhanddoek
• een schuimspaan (niet noodzakelijk)
• yoghurt (zie basisrecept), citroensap of azijn
• een kookthermometer (niet noodzakelijk)
• een pak volle melk, UHT gaat heel goed, gepasteuriseerd of rauw ook
• zout of kruiden naar believen
• eventueel een fles voor de wei

Spoel de schone handdoek eerst goed met water. Een bijsmaakje van Wasdraadfris wil je vermijden. :)

w e r k w i j z e

Giet de melk in de pot en verwarm. Roer zachtjes om te vermijden dat de melk aan de bodem aanzet.  Verwarm tot net onder het kookpunt (+/- 90 graden). Je kan dat checken met een kookthermometer, maar als het flink begint te schuimen en er komt een heel klein beetje beweging in de melk, dan zit je goed. 

Kaas verkrijg je door de melk te scheiden in wrongel (vast - dat wordt je kaas) en wei (vloeibaar). Dat doe je door stremsel toe te voegen, in dit geval een zuur.

Yoghurt kan je hier prima voor gebruiken. Dat bepaalt de smaak van het eindproduct ook het minste. Voeg de yoghurt toe en roer goed door. Je zal merken dat de melk begint te schiften. 

Hou de warmtebron zachtjes aan. Blijf zachtjes roeren. 

Het kan zijn dat je yoghurt niet zuur genoeg is en dat de melk niet volledig scheidt. Voeg dan nog wat scheutjes citroen toe of azijn.

Gebruik best geen appelciderazijn. Trust me. Tenzij je heel erg van die smaak houdt ...







Dit is wat je wil bereiken: een witte drab die dobbert op warm geelgroen vocht (ja, sorry, het is niet anders). Zet het vuur af en laat de pot even staan met het deksel er op, tot alle wrongel naar de oppervlakte is komen drijven.

Schep of giet de inhoud van de pot in het vergiet met daarin de handdoek of het kaasdoek. Vang als kan de wei op in een kom, zie verder. Je kan de kaas nu al eten. Eventueel wat zout er op en smullen maar!

Deel de nog warme buit gul met huisgenoten!

















Je kan ook nog verder gaan. Je kan de kaas meer laten uitlekken. In dat geval, knoop de uiteinden van het kaasdoek aan elkaar, overlangs. Hang met een haak of touwtje op aan een kastdeurtje boven de gootsteen of boven een bakje om uit te lekken, van enkele minuten tot een paar uur. Hoe langer het uitlekt, hoe vaster de kaas.

Wil je de kaas erg vast om te bakken of te brokkelen, dan kan je hem na het uitlekken ook persen. Neem bijvoorbeeld twee snijplanken en leg de kaas ertussen, nog in het kaasdoek (tegen het uitdrogen). Leg er een gewicht op. Laat het een paar uur zo liggen.

Het eindresultaat kan je brokkelen of in blokjes snijden en bakken. 

w e i

Heb je de wei opgevangen? Wei van kaas gestremd met yoghurt of een ander zuur, wordt zoete wei genoemd en is nog bruikbaar als gezond basisingrediënt. Wei bevat immers veel eiwitten en vitaminen en mineralen en amper vet. 
Je kan deze nog enkele dagen in een fles bewaren in de koelkast. Drink het zo op, gebruik het in plaats van water in de soep, maak er een lekker frisdrankje van of gebruik het om pannenkoeken mee te maken (in plaats van melk)... 
Wat je ook doet: niet wegkappen! Zonde!