Maar na de zoveelste pizza waarbij het deeg in het midden nog rauw was, nam mijn frustratie dermate grote vorm aan dat ik me weer smeet op Youtube en internet, op zoek naar het ultieme pizza recept. En waarom de dingen fout gaan waar ze fout gaan.
Wat heb je vandaag geleerd, kokende vrouw?
Fout 1: te lage temperatuur van de oven en niet goed genoeg voorverwarmen.Hoe heter, hoe beter.
Even pauze voor zij die nu luidop gniffelen. You know who you are.
Fout 2: siliconen matje op een koud bakrek.
Fout 3: wellicht te veel en te vochtige garnering.
Weer even pauze... Isolatie doet rare dingen met een mens. Laten we het daarop houden, toch?
Al youtubend vond ik onderstaand pizzabodemreceptje, dat eigenlijk prima past in dit concept. Belachelijk lekker, heel makkelijk, en je kan gebruiken wat je in huis hebt.
n o d i g
- 150 g witte bloem + 150 gr pizzabloem (00-bloem)
Wow, miss fancypants! Pizzabloem, poehoe!Gewoon witte standaard bloem mag ook, broodmeel ook. 300 gram in totaal. - 200 ml lauw water
- 1 theelepel zout
- ¾ theelepel droge gist (gist uit een zakje)
- 1 theelepel olijfolie
- een kom voor het mengen
- bord, kom, ... om deeg in te laten rusten
- plastic folie om het deeg mee af te dekken
- bakpapier
- een pizzasteen of iets wat er voor kan dienen
w e r k w i j z e
Deeg prepareren
Prepareer het deeg 3-4 uur op voorhand: laten rijzen op kamertemperatuur.
Net als bij het no knead bread, gaan we de natuur het harde werk laten doen. Mix alle ingrediënten goed door elkaar.
Dek de kom af en laat 15 minuten rusten. Neem het deeg uit de kom en kneed het door het een paar keer over elkaar te vouwen en weer platter te duwen, tot het lekker zacht en gelijkmatig is.
Snijd het deeg in twee en vorm de twee helften in balletjes. Bestuif een bord of kom met wat bloem en leg er 1 bal op, dek af met plastic folie of zo. Best elk afzonderlijk "verpakken", aangezien ze gaan verdubbelen in grootte en anders aan elkaar gaan kleven.
Zet beide borden in de koelkast als je pas 8-24 uur later pizza gaat maken of ergens in gewone kamertemperatuur gedurende 3 tot 4 uur.
Kan je het deeg niet pas ná het rijzen delen? Vast wel, ik doe het zelf meestal zo, maar ik volg hier braaf het recept van de chef.
Die pizzahbodem maak-eh
Als ik 'pizzabodem' lees, hoor ik dat altijd in dat stemmetje van die reclame. "Pizzabodem faak karton." Ach. Ieder zijn afwijking, zeker?
Haal (indien van toepassing) het deeg een half uur voor verwerken uit de koelkast om het weer laten opwarmen in kamertemperatuur.
Belangrijk: voor je begint, wees niet spaarzaam met bloem. Bloem is je vriend. Bestuif het oppervlak waar je op werkt goed. Het deeg is nu super zacht geworden en heel elastisch. Leg de bal deeg op het werkblad en duw wat plat. Vorm heel zachtjes met je vingertoppen een randje.
Leg de platte bodem terug op je werkvlak. Voel de frustratie wanneer het onmiddellijk weer krimpt.
Stretch weer, zie het krimpen, word wanhopig. The struggle is real.
Wanneer je tevreden bent over grootte en de dikte van je bodem, kan je aan de garnering beginnen.
Kleine kanttekening: een grote platte pizza is geweldig. Maar is je oven groot genoeg?
Hoe ik dat weet? *fluit deuntje*
Garneren
Smeer de bodem in met passata, tomatenpuree of, zoals ik hier deed, met pastasaus. Gebruik de bolle kant van een lepel om mooi te verspreiden. Morsen mag. Gooi vervolgens op de pizza wat je maar lekker vindt. Of in huis hebt. Blauwe kaas, brie, geitenkaas, spinazie, courgette, olijven, mozzarella, salami, spek, tomaatjes, paprika, ajuin, ansjovis, kappertjes, hesp, ananas ...
Ja, je leest het goed: ananas. Tomaten en olijven zijn ook fruit en die mogen ook op een pizza! Nah! En toiletpapier hang je met het vel naar voren. Zo. Dat lucht op.
Bakken
Hier liep het tot bij mij vaak fout. Dus heb ik een paar aanpassingen gedaan. De temperatuur op maximum gezet, volledig voorverwarmen en ervoor zorgen dat de pizza op een hete ondergrond ligt.
Vaak wordt er een baksteen gebruikt, maar geen zin om daar geld aan uit te geven en opbergruimte voor te gaan verzinnen. Gelukkig ben ik nogal probleemoplossend ingesteld en zag ik al snel dat de standaard bakplaat van de oven, mits omgedraaid, ook een prima "steen" kan zijn.
Vaak wordt er een baksteen gebruikt, maar geen zin om daar geld aan uit te geven en opbergruimte voor te gaan verzinnen. Gelukkig ben ik nogal probleemoplossend ingesteld en zag ik al snel dat de standaard bakplaat van de oven, mits omgedraaid, ook een prima "steen" kan zijn.
Dus die werd mee voorverwarmd. De pizza op de hete bakplaat schuiven bleek nog niet zo makkelijk, rechstreeks van de snijplank en zonder je handen lelijk te verbranden. De eerste pizza was dan ook eh... interessant.
De tweede pizza heb ik op een stuk bakpapier gelegd vóór de garnering en dat schoof wel gladjes op de hete bakplaat. Lang leve voortschrijdend inzicht!En wat een resultaat... Na 5-6 minuten was de pizza al volledig gebakken. En tijdens het proeven bleek de bodem perfect! Fluffy, krokant, smakelijk, aromatisch... Nog een iets te "natte" garnering, maar ach, er moet altijd ruimte zijn voor verbetering.
Dit was de lekkerste pizza die ik in lange tijd heb gemaakt!
Ik ben zo blij dat ik dat van die bakplaat heb ontdekt, want om het in het Engels te zeggen: this will up my game.
Ik ben zo blij dat ik dat van die bakplaat heb ontdekt, want om het in het Engels te zeggen: this will up my game.
Mini-me heeft in ieder geval nog maar 1 verzoek elke avond. Pizza?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
comment form message test